Mersin’de Tantuni, Adana’da Şırdan Yedim

Geçtiğimiz yılın Kasım ayında özel işlerim sebebiyle Mersin’e gittim. Denizli’den otobüs ile Mersin 13 saatlik bir yolculuk sürüyor. Mersin garajına ulaştığımda saat 09:00 sıralarıydı. Planım servislerle şehir merkezine ulaşmak ve işlerimi tamamlamaktı. Lakin Mersin Büyükşehir Belediyesi, otobüs işletmelerinin servislerini kaldırmıştı.

Şehir Merkezine Ulaşım Zor Oluyor

Şehir merkezine gitmek için Belediye otobüslerini tercih etmeliydiniz. Mersin’de sadece bir gün geçirecektim. Otobüsler Kent Kart ile yolcu alıyorlardı. Ne yazık ki bir gün iç Kent Kart almayı istemedim. Kimse de yardımcı olmadı. Özellikle bu konuyu Mersin Büyükşehir Belediyesi‘nin çözmesini talep ediyorum.

Neyse bir şekilde Mersin merkezine ulaştım. Uzun yürüşler yaptım. Geceyi yine Mersin’de Gondol Hotel’de geçirdim. Gece açıktığım için bölgenin en güzel yiyebileceğiniz yiyeceği Tantuni yemeyi seçtim.

Kuzu Tantuni

Kuzu Tantuni isimli bir mekana gittim. Daha önce yemediğim için tavuklu ve etli olarak 2 çeşit olduğunu belirttiler. Dana etinden olan tantuni yedim. Hem de 2 tane yedim. Yumuşacık lavaş içinde et ağızımda dağılıyordu. Yanında acı biber ve üzerine nar ekşisi dökülmüş kırmızı lahana turşusu servis ettiler. Özellikle nar ekşili kırmızı lahana turşusuna bayıldım.

Aşağıdaki Kuzu Tantuni’de çekmiş olduğum videoyu izleyebilirsiniz.

Tantuni yedikten sonra ne yiyebilirim diye sordum. Mersin’in yöresel bir tatlısı olan Kerebiç Tatlısı yiyebilirsin dediler. Kerebiç Tatlısı, içli köfteye benziyor. İçleri antep fıstığı, ceviz veya hurma ile dolduruluyor. Kurabiye gibi bişey diyebilirim. Sunumu çöven otu ile yapılan köpük helva üzerine 2 parça Kerebiç Tatlısı koyuyorlar. Çok farklı ve akılda kalan bir tatlı diyebilirim.

Otelime doğru gider yol boyunca büyük mangallar kurulmuş mekanlar vardı. Gece boyunca Mersin halkı kokoreç, midye ve şırdan tüketiyordu. Şırdanı Mersin’de bulamadım. Kokoreçleri ise adeta Kremalı Çikolata sürer gibi ekmek arasına sürüyorlardı. Bunları izlerken üzerim mangal isi koktu. Otelime döndüm. Yıkandım ve uyudum.

Ertesi sabah Mersin Tren Garı‘ndan Adana’ya bilet aldım. Hızlı tren ile yaklaşık 1 saat 45 dakika da Adana’ya vardım. Burada beni Mümessil Dayanışma Derneği Başkanı Atay Dumlu ve Yönetim Kurulu Üyesi Levent Efe karşıladı. Osmaniye’ye doğru seyahat ettik.

Osmaniye’nin Türkiye’nin fıstık deposu olduğunu burada öğrendim. Burada Serhat Et Balık Lokantası‘nda ızgara alabalık yedim. Burada beni şaşırdan masaya gelen yoğurttu. Camız yoğurttuna bal ve ceviz ile yemekten önce başlangıç olarak sunuyorlar. Izgara Alabalık ise acılıydı. Çok beğendim.

Ayrıca Osmaniye’nin simiti de çok güzel özellikle yemenizi tavsiye ederim.

Şırdan Dolması

Akşam üzeri Adana’ya döndük. Özellikle Şırdan yemek istediğimi belirttim. Çünkü benim için farklı bir deneyim olacaktı. Arkadaşım Atay Dumlu ile beraber Şırdancı Celal‘in mekanına gittik. Dükkanının hemen önüne konulmuş büyük tencereler içinde Şırdan Dolması, Kırkkat ve Mumbar Dolması satıyordu. Açıkçası garip bir görüntüsü olduğu için Şırdanı tercih ettim.

Şırdan’ı kağıt ile sunuyorlar ve elinizle yiyorsunuz. Kamera kullandığım için bıcak ve çatal ile yedim. İnanılmaz yumuşacık bir lezzet diyebilirim. Sizler için hazırlamış olduğum videoyu izlemenizi öneririm.

Daha sonra Adana’dan otobüs ile 11 saat süren bir yolculuk ile Denizli’ye ulaştım.

Bu arada Kerebiç ve Serhat Et Balık Lokantası ile gözlemlerimi, fotoğraflarımı Instagram hesabım @denizligurme ‘den okuyabilirsiniz. Bu arada bir müjde vereyim. Yakında Denizli’de Şırdan Dolması ve Mumbar Dolması satışları başlıyor. Sizlerle paylaşacağım.

Youtube ve Instagram hesaplarımızdan takip etmeyi unutmayın…

Yazımızı beğendiyseniz paylaşım butonlarını kullanarak sosyal medyada paylaşıp daha fazla kişiye ulaştırmanızı rica ederiz. Bizi Twitter üzerinden @denizligurme hesabından, Instagram üzerinden @denizligurme, YouTube üzerinde Denizli Gurme hesabından da takip edebilirsiniz.

Yorum yapmak, eklemek ya da düzeltmek için aşağıdaki yorum kısmını kullanabilirsiniz.